Υψώστε ανάστημα κατά της βίας!
Από το 2012, 14 Φεβρουαρίου δε σημαίνει μόνο ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου· σηματοδοτεί επίσης ένα από τα μαζικότερα κινήματα για τον τερματισμό της βίας κατά των γυναικών μέσω της εκστρατείας One Billion Rising! Η εν λόγω εκστρατεία έχει ξεκινήσει από την Eve Ensler, την καλλιτέχνη που εμπνεύστηκε τους «Αιδοίου Μονολόγους» και την ημέρα V-Day, μια εξαιρετικά δημιουργική κίνηση παγκόσμιας εμβέλειας με στόχο τον τερματισμό της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών. Ξεκίνησε ως μια πρόσκληση προς ένα δισεκατομμύριο γυναίκες να συγκεντρώνονται σε δημόσιους χώρους προς τιμή της μίας στις τρεις γυναίκες που υφίσταται ξυλοδαρμό ή βιασμό κατά τη διάρκεια της ζωής της, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ (πηγή 1). Πάνω από ένα δισεκατομμύριο γυναίκες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για να χορέψουν, να τραγουδήσουν, να απεργήσουν και να υψώσουν το ανάστημά τους για να εκφράσουν συλλογικά την οργή τους και την ελευθερία τους και να απαιτήσουν την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Αυτή το παγκόσμιο και ταυτόχρονα τοπικό κίνημα έχει σημειώσει πολλές επιτυχίες μέχρι σήμερα. Το 2016, ο στόχος είναι να αποτελέσει μια πραγματική επανάσταση, ώστε οι ηγέτες να αντιμετωπίσουν το ζήτημα!
Ένα δισεκατομμύριο Rising αποτελεί μία ισχυρή και συμβολική εκστρατεία. Αρκεί να σκεφτούμε την ημέρα που έχει επιλεγεί… την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Ενώ πολλά ζευγάρια γιορτάζουν την αγάπη τους, κάποιοι θυμούνται με τραγικό τρόπο ότι μια σχέση μπορεί να σε βλάψει. Η ενδοοικογενειακή (ή προερχόμενη από σύντροφο) βία είναι μία από τις πιο εκτεταμένες και σοβαρές μορφές έμφυλης βίας. Αυτό δεν μπορεί να ξεχαστεί, ειδικά στις 14 Φεβρουαρίου.
Η συλλογική κατάληψη των δρόμων είναι επίσης ένα ισχυρό μέσο για τις γυναίκες που βιώνουν τη βία προκειμένου να επουλωθούν πληγές, να αισθανθούν οι ίδιες ισχυρές και ελεύθερες να κινηθούν όπου επιθυμούν. Πράγματι, παντού, οι κοινόχρηστοι χώροι έχουν σχεδιαστεί από και για τους άνδρες. Ακόμα και σήμερα, οι γυναίκες είναι θύματα ποικίλων μορφών βίας, σε δημόσιους χώρους (παρενόχληση στο δρόμο, σφυρίγματα κ.λπ.) που μπορούν να περιορίσουν το δικαίωμά τους να κινηθούν. Με τη μαζική συρροή στο δρόμο, το χορό, το τραγούδι, οι γυναίκες εκφράζουν το συναίσθημά τους και διεκδικούν το δικαίωμά τους να κυκλοφορούν στους δημόσιους χώρους ελεύθερα όπως και οι άνδρες!
Τέλος, ο χορός, ως μέσο για την καταπολέμηση της τόσο εκτεταμένης και καταστροφικής βίας, μπορεί να φαίνεται κάπως ελαφρύ, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η βία κατά των γυναικών είναι καθολική. Κάθε γυναίκα, σε κάθε χώρα, μπορεί να υποφέρει από ανδρικές καταχρηστικές συμπεριφορές. «Είναι το σώμα μας που παραβιάζεται. Είναι το σώμα μας που είναι πολιτικοποιημένο και υπόχρεο σε νόμους που ορίζουν τι μπορούμε ή δεν μπορούμε να καλύψουμε ή πώς μπορούμε ή δεν μπορούμε να αναπαραχθούμε ή πώς θα έπρεπε να είναι οι οικογένειές μας.
Είναι το σώμα μας που κατηγορείται για τη ζημία που μας προκαλείται, όταν μας λένε ότι μας πλήγωσαν διότι είμαστε πολύ προκλητικές, πολύ σεξουαλικές, πολύ άσχημες, πολύ φωνακλούδες, πάρα πολύ εύκολες, πολύ θηλυκές, πολύ αρρενωπές, πολύ ευάλωτες.
Είναι το σώμα μας που πολύ συχνά αντιμετωπίζεται σαν εχθρός, όταν το δικό μας αίσθημα αυτοεκτίμησης χάνεται υπό το βάρος στερεοτύπων που μας θέλουν πολύ γεμάτες, πολύ μελαμψές, πολύ φτωχές, πολύ αλλοπρόσαλλες, πολύ ντροπαλές, πολύ σέξυ, πολύ θηλυκές, πολύ αρρενωπές, πολύ ισχυρές, πολύ αδύνατες, πολύ μεγάλες, πολύ μικρές.
Και έτσι το σώμα μας πρέπει να είναι το μέσο για να δράσουμε. Όταν το σώμα μας έχει πολιτικοποιηθεί, στοχευθεί και οριστεί για εμάς, οφείλουμε να το απολαμβάνουμε και να το χαιρόμαστε. Όταν οι γυναίκες υποτίθεται ότι είναι λίγες και αδύναμες, η κατάληψη δημόσιων χώρων είναι μια ριζοσπαστική πράξη. Είναι κάτι που δε θα ταίριαζε σε μία κυρία. Ο χορός, μας θυμίζει το One Billion Rising, είναι τόσο ελεύθερος και λυτρωτικός ταυτόχρονα». (Πηγή 2)
Δεν έχετε πειστεί ακόμη; Η ίδια η Eve Ensler έχει πει:
«Ο χορός είναι περιφρόνηση. Είναι χαρωπός και μαινόμενος. Είναι μεταδοτικός και δωρεάν και πέρα από εταιρικό ή κρατικό έλεγχο. Ο χορός είναι μόνο η αρχή. Πρέπει να συνεχίσουμε, να προχωρήσουμε πολύ περισσότερο. Πρέπει να φτάσουμε πολύ βαθιά και να κάνουμε την αλλαγή.» (Πηγή 3)
Εμείς, οι εταίροι του έργου CARVE, πιστεύουμε ότι η βία κατά των γυναικών θα εξαλειφθεί χάρη στις πολλαπλές πρωτοβουλίες που εκπονούνται από τους πολιτικούς, τις ΜΚΟ, τις επιχειρήσεις και την κοινωνία των πολιτών. Αυτός είναι ο λόγος που προτρέπουμε τις επιχειρήσεις να δεσμευτούν για αυτόν το σκοπό, με ευαισθητοποίηση για το θέμα και να παρέχουν στις γυναίκες που είναι ή ήταν σε μια σχέση βίας περισσότερες λύσεις και υποστήριξη για να ανακάμψουν. Το διετές αυτό έργο συγχρηματοδοτείται από τη «Γενική Διεύθυνση Δικαιοσύνης: πρόγραμμα Δάφνη» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ενημερωτικά εργαστήρια υλοποιούνται στη Βουλγαρία, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ελλάδα και το Βέλγιο. Μέσω αυτών δίνεται η δυνατότητα να παρουσιαστούν τα αποτελέσματα των αντίστοιχων εθνικών εκθέσεων και να ξεκινήσει ένας δημόσιος και ανοιχτός διάλογος. Σε αυτήν τη φάση συντάσσουμε έναν Ευρωπαϊκό Οδηγό Καλών Πρακτικών για τις επιχειρήσεις και τους πολιτικούς ώστε να αποκτήσουν μια πληρέστερη εικόνα της κατάσταση όσον αφορά την ενδοοικογενειακή βία στην Ευρώπη, αλλά και για να γνωρίσουν τους καλύτερους τρόπους για να βοηθήσουν τα θύματα. Ο Οδηγός θα κυκλοφορήσει κατά τη διάρκεια μιας ευρωπαϊκής διάσκεψης στις Βρυξέλλες, στις 16 Ιουνίου 2016.
Picture: 450.OneBillionRising.FarragutSquare.WDC.14February2013, Elvert Barnes
